...

Κυρίεψες την ύπαρξη μου
ζητόντας την πλήρη υποταγή μου.
Μην ενδιαφερόμενος για τις νέες
πληγές που μου άνοιγες
Τα λόγια σου εισχορούσαν στο
μυαλό μου πλέκοντας ιστό.
Τα ουρλιαχτά απόγνωσης μου
δεν είχαν σταματημό.
Η διαφορετικότητα μου σε σκότωνε
και δεν μπορούσες να το αποδεχτείς
Δεν  υπάρχει ισσοροπία ανάμεσα
στα "θέλω" και στα "πρέπει".
Ήθελες να περπατώ στο σχοινί που μου έφτιαξες...
Ένα υποτιθέμενο νοητό προστατευτικό δύχτι
με έκανε να νιώθω ασφάλεια
μέχρι που έπεσα και ανακάλυψα οτι
ήταν δημιούργημα της φαντασίας μου.
Όλα  ήταν δημιουργία της φαντασίας μου.